Devon Rex jest rasą kotów dosyć młodą, odkrytą w 1960 roku w Buckfastleigh w hrabstwie Devon w Anglii. Są to niewielkie kotki o pofalowanym futerku, podobne do rasy kotów CornishRex.

Odkrywczynią była pani Beryl Cox, która zobaczyła kocurka o falistej sierści na terenie nieczynnej kopalni cynku. Po jakimś czasie jedna z kotek urodziła kocięta. W miocie był dymny kotek z kędzierzawym futerkiem – Kirlee. Wyrósł na kocura o interesującym wyglądzie i psim charakterze. W miotach Kirlee i kotek domowych zdarzały się kotki z kręconym futerkiem. Kocura skojarzono z jego własną kędzierzawą córką i to był początek nowej rasy Devon Rex. Od 1965 r. koty Devon Rex zaczęto pokazywać na angielskich wystawach kotów, a w roku 1967 zostały uznane jako odrębna rasa przez organizację felinologiczną GCCF.

Z początku uważano, że rasy Cornish Rex i Devon Rex są spokrewnione.

Pani Cox skontaktowała się z panią Stirling-Webb, właścicielką kota Kalibunker – pierwszego Cornish Rexa. Pokryły córkę Kalibunkera kocurkiem Kirlee. W miocie tym urodziły się kotki z gładkim futerkiem. Świadczyło to, że za okrywę obu ras odpowiadają jednak różne geny.

Devon Rexy są dość ruchliwe, ciekawskie i wszędobylskie. Mają wesołe usposobienie. Wychodzą z założenia ”nic bez nich”. Uwielbiają się bawić, zachęcają do wspólnej zabawy. Są to kotki dosyć odważne i kontaktowe, bardzo inteligentne i szybko uczące się zasad panujących w domu. Często nazywa się je”kosmitami” ze względu na wielkie i głęboko osadzone uszy, pokryte delikatnym futerkiem.

Bardzo przywiązują się do opiekuna. Wylewnie witają i niestety bardzo tęsknią, ciężko przeżywają samotność w domku okazując to wzywającym miałczeniem. Po prostu źle znoszą samotność, więc dobrze jest gdy mają towarzystwo innych devonków lub zwierzątek. To rasa kotów, która potrafi okazywać emocje machając ogonem jak pies. Nie są agresywne, co znakomicie wpływa na kontakty z dziećmi.

Devony to jedna z mniejszych ras (waga od 2,5kg.do 5,5 kg.) o dość lekkiej, smukłej, sprężystej sylwetce. Potrafią bardzo wysoko i daleko skakać. Są odporne na choroby. Dosyć długo się rozwijają – do 3 lat, w tym też czasie nabierają końcowego wyglądu futerka.

Głowa devonów jest w kształcie odwóconego trójkąta o szerokiej podstawie. Kości policzkowe mocno zaznaczone, pysk krótki z mocną brodą i wydatnymi poduszeczkami z wąsami. Dobrze zaznaczony powinien być stop. Oczy duże w kształcie migdała. Uszy duże, szerokie u podstawy zaokrąglone na końcach nisko osadzone. Tułów zwarty i muskularny z szeroką klatką piersiową, długie i szczupłe kończyny, długi ogon pokryty miękkim również falistym włosem. Dopuszczone są wszystkie kolory umaszczenia.

Kotki te mają nieco podwyższoną temperaturę ciała i krótkie futerko, dlatego są bardziej wrażliwe na wilgoć i niskie temperatury.

Devony właściwie nie linieją i prawie nie wymagają pielęgnacji. Delikatne futerko wystarczy wygładzić dłonią lub przetrzeć miękką szmatką. Należy jednak systematycznie sprawdzać oczy i uszy oraz raz na jakiś czas przycinać pazurki, co przyniesie korzyści w postaci braku śladów na ciele opiekuna oraz ograniczenia drapania mebli itp., co i tak nie zdarza się u nich często.